NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
مُحَمَّدُ
بْنُ
سُلَيْمَانَ
الْأَنْبَارِيُّ
حَدَّثَنَا
عَبْدُ الْوَهَّابِ
يَعْنِي
ابْنَ
عَطَاءٍ عَنْ
سَعِيدٍ عَنْ
قَتَادَةَ
عَنْ أَنَسٍ
عَنْ النَّبِيِّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ أَنَّهُ
قَالَ إِنَّ
الْعَبْدَ
إِذَا وُضِعَ
فِي قَبْرِهِ
وَتَوَلَّى
عَنْهُ
أَصْحَابُهُ
إِنَّهُ
لَيَسْمَعُ
قَرْعَ
نِعَالِهِمْ
Enes İbn Malik'den
(rivayet edildiğine göre) Nebi (s.a.v.) (şöyle) buyurmuştur:
"Gerçekten kul
kabre konulup da arkadaşları kendisinden uzaklaşıp gittikleri sırada onların
ayakkabılarının seslerini işitir.”
İzah:
Buhârî, cenâiz; Müslim,
cenâiz; Ebû Dâvud, sünne; Nesaî, cenâiz; Ahmed b. Hanbel III, 126.
Bir önceki hadis-i
şerifin şerhinde de açıkladığımız gibi, mevzumuzu teşkil eden bu hadis-i şerif
mezarlıkta ayakkabı ile yürümenin caiz olduğunu söyleyen cumhurun delilidir.
Hattâbî cumhurun bu hadis-i şerifle ilgili görüşlerini açıklarken şunları
söylüyor:
"Hz. Enes'in
rivayet ettiği bu hadis-i şerif, mezarlığı ziyaret etmek ve kabirler arasında
dolaşmak isteyen bir kimsenin ayakkabı giymesinin caiz olduğuna delalet
etmektedir. Fakat, Hz. Nebiin sıbtiyye denilen tabaklanmış deriden mamul
ayakkabılarla mezarlıkta dolaşan bir kimseye, bu ayakkabıları çıkarmasını,
emrettiğini İfade eden 3230 numaralı hadise gelince, öyle zannediyorum ki
Rasûl-i Ekrem Efendimizin o kimseye ayakkabılarını çıkartmasının sebebi, sözü
geçen deriden yapılan ayakkabıların sahibine kibir ve gurur vermesidir. Çünkü
bu ayakkabıları o zamanlar zengin ve keyfine düşkün kimseler giyerlerdi.
Rasûl-ü Ekrem o kimsenin kendisini gurura kaptırmasını, tüm müslümanların kabre
mütevazı elbiselerle ve huşu içinde gelmelerini sağlamak için o ayakkabıları
çıkarmasını emretmiştir."